Równe szanse w walce z rakiem płuca!

2018-11-26

O wyzwaniach w dostępie do leczenia pacjentów z rakiem płuca opowiada  w dodatku do Gazety Wyborczej ,,PRZEŁOMOWE TERAPIE'' -  dyrektor fundacji Joanna Konarzewska-Król.
 

1. Czy pacjent w Polsce z niedrobnokomórkowym niepłasonabłonkowym rakiem płuca jest dobrze zaopiekowanym pacjentem?

Mówimy tutaj o pacjentach z zaawansowaną chorobą dla których nie ma już leczenia chirurgicznego. W tej grupie zaopiekowani są jedynie pacjenci z mutacjami EGFR oraz ALK, ale niestety jest to mały odsetek chorych. Ogromna większość pacjentów, którzy nie maja mutacji ma dostęp tylko do leczenia systemowego czyli standardowej chemioterapii. Zupełnie inaczej niż w przypadku pacjentów z rakiem płuca o typie płaskonabłonkowym, którzy mają dostęp do nowoczesnego leczenia niwolumabem - czyli do immunoterapii.

Pacjenci z niedrobnokomórkowym niepłaskonabłonkowym rakiem płuc czekają na niwolumab i atezolizumab. Pacjenci ci obecnie nie mają dostępu do leczenia w drugiej linii, kiedy pierwsza linia nie daje oczekiwanych rezultatów. Dodatkowo chorzy z reanżacją genu ALK czekają na możliwość leczenia lekiem krytotynib już w pierwszej linii leczenia, gdyż wcześniejsze podanie tego leku znacznie poprawia ich rokowania.  Powyższe leki w badaniach klinicznych potwierdzają swoją skuteczność i bezpieczeństwo.

Według danych z badan klinicznych pacjenci z zaawansowanym rakiem płuca leczeni niwolumabem żyją nawet 4 lata dłużej mimo zaawansowanej choroby. My w fundacji mamy doświadczenia jak na razie trzyletnie. To wielki sukces. Takie długie przeżycia pokazują jak ważne jest udostępnianie pacjentom skutecznych leków, które nie tylko ratują im życie, ale pozwalają aktywnie uczestniczyć w życiu rodzinnym i zawodowym.  

 

2. Z jakimi trudnościami spotykają się chorzy z tej grupy w ujęciu dostępu do innowacyjnego lecenia? Z jakimi problemami zgłaszają się do fundacji.

Kluczowym problemem jest brak refundacji takiego leczenia, dlatego nasza fundacja organizuje zbiórki dla chorych poszukujących finansowania właśnie takich terapii. Wiele z nich dotyczyło zastosowania niwolumabu.

 

3. Czy podopieczni fundacji z niedrobnokomórkowym niepłaskonabłonkowym rakiem płuca mieli okazję skorzystać z leczenia immunokompetentnego. Jakie są tego efekty?

Z naszego doświadczenia wynika, że podopieczni dla których udało się zebrać środki i zakupić komercyjnie niwolumab żyją i cieszą się znaczną poprawą jakości życia. Zbierając pieniądze na leczenie, które nie jest dostępne w ramach programu lekowego dajemy podopiecznym szansę. A takie leczenie, jak już wiemy przynosi obiecujące rezultaty. Dla nas nic nie jest tak ważne jak wydłużenie czasu przeżycia, jak i poprawa jakości życia naszych podopiecznych. Jestem przekonana, że taka sytuacja nie dotyczy tylko naszej fundacji, ale wielu innych działających na rzecz chorych z nowotworami płuc.

 

4. Jakie działania pozwoliłyby na wyrównanie szans pacjentów z tym typem raka płuca w walce z chorobą?

Aby wyrównać szanse pacjentów z niedrobnokomórkowym, niepłaskonabłonkowym rakiem płuc należałoby wprowadzić program lekowy, który uwzględniałby wszystkie leki, zarówno te już poznane w indywidualnych terapiach jak niwolumab, jak i nowe zarejestrowane. Pacjenci z rakiem płuca chcieliby mieć równe szanse i dostęp do nowoczesnego, skutecznego leczenia – takiego jakie dostępne jest w całej Europie.